لحظه‌ها عریانند:

نوبهار است در آن کوش که *خوشگل* باشی

نوبهار است در آن کوش که خوشگل باشی. (حافظ به تصحیحِ شخصی)

از جمله به این دلیل که به نظرم معنی ندارد که بکوشی که خوشدل باشی: چون اولاً برای اینکه بکوشی باید از قبل خوشدل باشی، یعنی اگر خوشدل نباشی اصلاً نمی‌توانی بکوشی؛ ثانیاً، واقعاً نمی‌فهمم چگونه می‌توانی بکوشی که خوشدل باشی. در مقابل اما: اولاً، برای اینکه بکوشی لازم نیست خوشگل باشی؛ ثانیاً، (لااقل الان دیگر) کم و بیش مشخص است چگونه می‌توانی بکوشی که خوشگل باشی.

دلایلِ دیگری هم هست که لازم به ذکر نیست.